dinsdag 14 september 2010

Een glazen man valt uit een kroeg aan stukken

"Een glazen man valt uit een kroeg aan stukken" Al decennia lang een dichtregel van Hugo Claus, ontdekte ik gisteren. Op Google tot op dit moment nul hits... dat verdient een post.

maandag 12 juli 2010

Eos juli 2010: De ondraaglijke traagheid van het licht


Leve het papier! De ondraaglijke traagheid van het licht was eerder al goed voor een post op Scilogs, en nu ook voor een publicatie in EOS, juli 2010, pp. 98-99.

(En, dankzij de titel, voor enkele hits op dit blog vanwege fans van Milan Kundera. Maar dat is een ander verhaal.)

dinsdag 18 mei 2010

Ambassadeur voor Gent? Een nominatie.

Het is al even officieel: ik ben één van de vijf genomineerden in de categorie stadsgedicht van de wedstrijd "De Ambassadeurs" hier in Gent. En het werkt met stemmen, help! Tegenstemmen heb ik al, nu nog stemmen... wie wil kan me in enkele minuten uit het slop helpen, en wel op deze link.

dinsdag 11 mei 2010

De ondraaglijke traagheid van het licht

De snelheid van licht bedraagt tot 299 792 458 meter per seconde. Op zich een indrukwekkend getal, maar toch gaat niet alles even vlot. In verbinding treden met tegenvoeters bijvoorbeeld: de vertraging op onze communicatie is zo groot, dat sommige activiteiten simpelweg onmogelijk zijn. En blijven.




Na het artikel voor EOS in maart, nu een artikel voor Scilogs, blogportaal van EOS. Meer lezen? Klik door naar Scilogs.

woensdag 5 mei 2010

In de nacht en hier. Kom
geleidelijk aan het woord,
geef je bloot. Zeg het
eenmaal en laat het dan;
laat het woord als je kleren.
Kom.

Dit gedicht was goed voor laureaatschap in de wedstrijd "Geef me 140 tekens van liefde" van Creatief Schrijven, 2 mei 2010.

donderdag 29 april 2010

Die zondag in Gent · Festival van de amateurskunsten · 140 tekens van liefde · 2 mei, Vooruit, Gent

Nu zondag in Gent: het eerste (?) Festival van de amateurskunsten. 2 mei 2010. Van festivalgehalte mogen we spreken, zie programma, neem maar eens een kijkje.

Ondergeschrevene zal behalve als deelnemer ook als schrijver een opstootje wagen/krijgen. 140 tekens van liefde, zo heet de wedstrijd van Creatief Schrijven VZW. Ze selecteerden tien teksten, waaronder een van mij. Allemaal voor een goed doel: bodypainters/kalligrafen schrijven deze teksten op het lichaam van festivalgangers in het hemelbed in de Vooruit, Sint-Pietersnieuwstraat 23, Gent. Tegelijk verschijnen de teksten doorlopend op de lichtkrant 50 meter hoger in de Sint-Pietersnieuwstraat, op de flank van het Ufo, het jongste gebouw van Universiteit Gent.

Nieuwsgierig? Daal dan eens af naar de Vooruit... om 16:00 is het BV-moment. Welke BV nu welk gedicht op het lijf geschreven krijgt, dat is de vraag die ons bezig houdt.

vrijdag 9 april 2010

Eckhart Tolle: the true nature of space and time

"The Power of Now" (eerste uitgave: 1999) van Eckhart Tolle is een boek met een boodschap. Tolles boodschap: leef nu, en hier. Leef voor 100% in het heden, want dat is de weg naar het geluk.

"De weg naar het geluk"—ik zie fronsende blikken... het ruikt hier naar esoterie. Naar het soort van boeken dat bewierookt wordt door mensen die de zweverige wereld van aura's en zonnegroeten verkiezen boven de echte wereld. Terwijl de echte wereld net de wereld is waarin wij dagelijks vechten om te overleven, en waarin wij geen boodschap hebben aan praters.

Esoterie, voor of tegen, ik kan volgen in beide redeneringen. En het is waar: Tolles boek ìs esoterisch. Maar hij vervalt niet in de vele clichés en mythes ("ken jezelf", "geloof in jezelf, en...") waaraan vele genregenoten zich te buiten gaan. Dus misschien verdient dit boek een uitzondering op de regel.

Een citaat uit hoofdstuk 7, onder de titel "The true nature of space and time". (Vergeef me het Engels, hier paste een vertaling maar ik heb ze niet voorhanden.)

"Now consider this: If there were nothing but silence, it wouldn't exist for you; you wouldn't know what it is. Only when sound appears does silence come into being. Similarly, if there were only space without any objects in space, it wouldn't exist for you. Imagine yourself as a point of consciousness floating in the vastness of space—no stars, no galaxies, just emptiness. Suddenly, space wouldn't be vast anymore; it would not be there at all. There would be no speed, no movement from here to there. At least two points of reference are needed for distance and space to come into being."

Het is niet wetenschappelijk, maar het is ook niet onwetenschappelijk. Het is een gedachtenexperiment—een inbeeldingsoefening van de soort waaraan mensen als Einstein zoveel belang hechtten.

Ik heb behoorlijk wat natuurwetenschap achter de kiezen, en zie geen graten in het gedachtenexperiment van Tolle. Het klopt. Ik had vroeger al eens een dergelijke redenering gehoord voor geluid, maar voor ruimte niet. Nee, het lezen van bovenstaande passage bracht me tot mijn allereerste poging, om me een realiteitsbesef zonder besef van ruimte voor te stellen.

donderdag 8 april 2010

De kracht van permutatie


Naamfeestdag vandaag, zo meldt de Druivelaar, drukkerij Strobbe. Heiligen, het zijn goden. En dus zijn de goden me vandaag gunstig gezind, waarvoor dank. (Oh, onomastico!)

Op hetzelfde blaadje, grapje en weerspreuk. Het eerste, op permutatie gebaseerd, valt wel mee. (Oh, inverted world!) Het tweede, Oud-Nederlands, komt me voor als gesteld in een vreemde taal. (Aargh, panta rei, grammaticakruip!)

Naamfeestdag, permutatie en grammaticakruip op een hoop—hoe kunnen ze gerijmd?

Wat dacht je van deze: als we nu eens alle naamfeestdagen op de kalender ieder jaar brutaalweg permuteren? Als nieuwe traditie, op een dag als Nieuwjaar, omstreeks 20:00, in een soort groot Bingospel, live te volgen op tv. Een houten jeton per naamfeestheilige, verzameld in een grote zwarte zak. De onschuldige hand van een televisieheld trekt ze één voor één, en legt ze in de volgorde van trekking op de kalender, dag voor dag. Ware dat geen truc om de dode traditie van naamfeesten—wie viert nu zoiets—nieuw leven in te blazen?

"He, dit jaar valt mijn naamfeest op mijn verjaardag." Of, "Oh, wat een geluk, dit jaar valt mijn naamfeestdag op een verlofdag." Of, "WTF, mijn naamfeest valt op de dag dat John Lennon vermoord werd."

Het attribuut van wisselvalligheid zou aan naamfeestdagen terug cachet verlenen. Naamfeestdagen zouden opnieuw behoren tot het selecte clubje van tekenen waarin wij, heimelijk bijgelovige stervelingen, toekomstvoorspellingen menen te herkennen.

Naamfeestdagen als boodschap op zich! Naamfeestdagen als welkom gespreksonderwerp, nooit kwetsend en nooit veraf, een beetje zoals het weer. Zodat we bij de bakker of slager ongegeneerd en zonder aanleiding een boompje kunnen opzetten over de naamfeestdag van deze of gene, wie weet.

Dankzij hun permutatieve hergeboorte zouden naamfeestdagen overigens niet lijden aan de onbehaaglijke dwang die uitgaat van verjaardagen, die volgend jaar op de dag die niet te vergeten valt eens niet vergeten willen worden. Naamfeestdagen, geen staat op te maken, nee meneer, nee mevrouw.

Maar genoeg gerijmd—het is maar een kalenderblaadje hé.

dinsdag 23 maart 2010

De Watersportbaan meet: 4967 m

Nieuws in het kader van de meting van de omtrek van de Watersportbaan, eerder besproken op dit blog. Die bedraagt blijkbaar 4967 meter, 33 meter minder dan de "vermeende" afstand van 5 km. Anders gezegd: de Watersportbaan is 6,6 promille korter dan gedacht.

Wie de Watersportbaan op 30 minuten doet, loopt dus 12 seconden bij om aan 5000 m te komen; wie er 20 minuten over doet, loopt 8 seconden bij. Voor number geeks zoals ik, ziehier de extra tijd die nodig is voor 5 km (uitgedrukt in seconden), gegeven de tijd die nodig was om 4967 m Watersportbaan af te leggen (in minuten). Of, hoe een kwestie van lengte zich vertaalt in een kwestie van tijd.

voor de haakjes: aantal minuten voor 4967 m
tussen de haakjes: aantal seconden voor de laatste 33 m

1 ( 0,40 )
2 ( 0,80 )
3 ( 1,20 )
4 ( 1,59 )
5 ( 1,99 )
6 ( 2,39 )
7 ( 2,79 )
8 ( 3,19 )
9 ( 3,59 )
10 ( 3,99 )
11 ( 4,38 )
12 ( 4,78 )
13 ( 5,18 )
14 ( 5,58 )
15 ( 5,98 )
16 ( 6,38 )
17 ( 6,78 )
18 ( 7,18 )
19 ( 7,57 )
20 ( 7,97 )
21 ( 8,37 )
22 ( 8,77 )
23 ( 9,17 )
24 ( 9,57 )
25 ( 9,97 )
26 ( 10,36 )
27 ( 10,76 )
28 ( 11,16 )
29 ( 11,56 )
30 ( 11,96 )

UPDATE [24 maart; extra toelichting, 8 april; naar aanleiding van een commentaar van Jelle (waarvoor dank!)]
In De Standaard staat te lezen dat een loper die 10 km per uur loopt na een één rondje 11 seconden moet bijlopen om 5 km te doen. Terwijl er hier sprake is van 12 seconden. Een beetje verwarrend. De exacte cijfers zijn als volgt.
  • Situatie in de Standaard: een persoon die 10 km per uur loopt. Voor deze persoon duurt het precies 30 minuten om 5 km af te leggen. Hij doet (4967/5000)*1800 seconden over het rondje, of dus 1788 seconden en 12 hondersten. Om precies aan 5000 meter te raken, loopt hij of zij nog verder voor 11 seconden en 88 hondersten.
  • Situatie hier: een persoon die 30 minuten doet over 4967 meter. Deze loopt 4967 m in 1800 seconden, en dus (zonder afronding) 2,759444... m/s. Op 11 seconden leg je aan die snelheid dus slechts (zonder afronding) 30,353888... m af. Met 12 seconden kom je echter netjes toe, want dit is goed voor (zonder afronding) 33,11333... m. Om precies aan 5000 meter te raken, loopt hij of zij nog verder voor 11 seconden en 96 honderdsten.
Onafhankelijk van de precieze vooronderstelling, is de extra looptijd dus met goede benadering 12 seconden.

PS Wist je dat... 4967 een priemgetal is? Niet dat het er iets toe doet, maar number geeks onder mekaar... Eenzaam, althans volgens Paolo Giordano's definitie, maar wel deel van een tweeling, want 4969 is ook priem.

vrijdag 19 maart 2010

Peter Van Olmen op de shortlist van de Gouden Uil Jeugdliteratuurprijs



Dit jaar was het een makkelijke keuze. Stemmen kan nog steeds, via De Standaard.

Bij de dood van Hugo Claus (two years gone)

Hugo Claus staakt het flirten
en trouwt voor het laatst.
Kiest een zaal en een datum,
loopt nog langs bij de kapper
want netjes ligt mooi.

Verwittigt zijn naasten,
verduistert zijn angst
en probeert in de tijd
die zich uitstrekt tot dan
om vooral niet te veel te

bewegen. Droomt zich lust.
Prijst zich bruidegom in satijn,
ziet als blinde in zwart
van de nacht lichter zwart,
een soort eindeloos bonte vacht.
Dit gedicht is een herwerking van een eerder gedicht dat ik schreef bij het overlijden van Hugo Claus, dag op dag twee jaar terug.

dinsdag 16 maart 2010

Konstantin Stanislavski (1863-1938)

Vandaag Konstantin Stanislavski (1863-1938) ontdekt. Wereldberoemd voor zijn "Lessen voor acteurs" (zie Wikipedia, in het Nederlands uitgegeven in 3 delen), waarvan het tweede deel hier openligt. Niet dat we deugen voor acteur, maar voordracht, we zouden het graag kunnen.

En wie zoekt die vindt; bijvoorbeeld in hoofdstuk 8: "Niet voor niets is het woord het meest concrete uitdrukkingsmiddel voor de gedachten van de mens." Simpel, relevant, en toch nieuw, althans voor mij. Perspectief!
K. Stanislavski, Lessen voor Acteurs deel 2, International Theatre Bookshop, 1989. Vertaald uit het Engels naar de oorspronkelijke Russische tekst door Jeanet van Omme & Anja van den Tempel. Vertaling van: Building a Character - New York: Theatre Arts. ISBN 90-6403-190-8.

maandag 15 maart 2010

Interview in Schamper


Fotograaf: Jelle Verherstraeten

Op maandag 22 februari namen Dietmar Hertsen en Jelle Verherstraeten een interview af voor de rubriek "Jonge onderzoekers" van Schamper, studentenblad van Universiteit Gent. Met mij, als voorwerp van interview.

De woorden waren nog niet koud en daar stond het gedrukt, in Schamper 486, pp. 20-21, maart 2010. Met dank aan Dietmar voor de vlotte pen, Jelle voor de open lens en, last but not least, aan beiden, voor de interesse.

Elektronische versie? Klik door naar de site van Schamper.

GeoInvent in de gazet



Op een onbewaakt moment krijg ik de Streekkrant van deze week onder de neus. Op de voorpagina: GeoInvent, met het artikel dat hierboven staat. Hoera voor de betrokkenen, waaronder enkele van mijn directe collega's.

Interessante kwestie trouwens: hoe lang is dat rondje nu werkelijk? Gokjes (uitgedrukt in centimeter) zijn tot en met woensdag welkom op sport@ugent.be.

UPDATE 23 maart 2010: zie de post op dit blog.

woensdag 24 februari 2010

Vrees niet, douane...

...ik ben het maar.

EOS, maart 2010: Kan het wat sneller?

EOS magazine, maart 2010. Deze editie ligt sinds verleden week donderdag in de rekken, en bevat een artikel van de hand van ondergeschrevene. De samenvatting gaat als volgt...



Spannend? Voor het volledige verhaal, zie EOS maart 2010, pp.62—64. (preview beschikbaar bij bij EOS Magazine.)

dinsdag 16 februari 2010

Confessions of the Heart · AWDC

Confessions of the Heart, een poëziewedstrijd van het Antwerp World Diamond Center, in samenwerking met Gazet van Antwerpen. Ondergeschrevene stond op de shortlist van 5 geselecteerde gedichten, en wel met volgend gedicht.
Zijn schoenen

Je stille ochtend op mijn trein.

Je haast vermommend in je trui
die roerloos zwart is, zijde; mooi.
Een gladde stof langsheen je dij,
gracieuze hiel, en nergens fel
tenzij subtiele diamant
omheen je kleinste linkerteen.

Ach was ik nu maar conducteur.

Op de uitreiking zondag was het goed voor een diamant, in hartvorm. En cava, broodjes en smoothie. En publicatie.

Bedankt aan iedereen die stemde!

zaterdag 13 februari 2010

Buttons (mooi mooi mooi)

Vandaag aangeschaft: buttons!
From Buttons

From Buttons

From Buttons

From Buttons

From Buttons

From Buttons

From Buttons

Voor meer info, contacteer Bert De Geyter en Eva Mouton.

donderdag 28 januari 2010

dinsdag 19 januari 2010

Zaterdag: Dichters op het Spoor 2010.

Een bericht via Collectief Balein.

Klas uit Gent zet poëzie op de sporen

GENT, januari 2010. Dichters op het spoor, een jaarlijks initiatief naar aanleiding van gedichtendag, staat dit jaar in het teken van jeugd. Kinderen van het vierde leerjaar verrassen jong en oud met poëzie op de trein, en kruipen een dag in de rol van poëziepolitie. Vergezeld van dichters (ook wel: oudere kinderen) lezen ze gedichten voor aan treinreizigers. Nog voor het gedichtendag is moet iedereen minstens één nieuw gedicht kennen!

Dichters op het spoor is een project van Toon Vanlaere (oprichter), in samenwerking met leerkracht Chris De Potter (Gaspard de Colignyschool, Gent), Collectief Balein (groepering jonge schrijvers) en NMBS. Dit reizend initiatief gaat door op zaterdag 23 januari, tussen Gent, Brugge en Kortrijk.

Zaterdag staat dan ook in het teken van grenzen, in de poëtische zin. De volwassenen zijn grenswachters, de kinderen zijn lid van de poëziepolitie. Op verschillende plaatsen op het traject moeten de kinderen grensovergangen passeren: station Gent Sint-Pieters, station Brugge, station Kortrijk. Om te mogen passeren, moeten de kinderen hun poëziepaspoort kunnen voorleggen. Maar de kinderen bekleden ook een officiële post, want ze zijn lid van de poëziepolitie. Ze hebben een plicht te vervullen: ze moeten poëzie tot bij de mensen brengen. Meerbepaald moeten ze zorgen dat iedereen die ze ontmoeten klaargestoomd wordt voor gedichtendag, door kennis te maken met minstens één nieuw gedicht.

De leerlingen uit het 4de leerjaar zullen eerst in het station van Gent Sint-Pieters gedichten voordragen aan geïnteresseerde reizigers van 9u15 tot 9u45. Omstreeks 9u45 sluiten de volwassen dichters zich aan en wordt de trein van 10u05 genomen naar Brugge. Op de trein hopen we via de intercom één of meer gedichten voor te dragen en daarna zullen de reizigers door kleine groepjes van kinderen en volwassen dichters op poëzie getrakteerd worden.

In Brugge zal Collectief Balein de kinderen tussen 11u en 12u een workshop aanbieden rond poëzie op het Simon Stevinplein. Op diezelfde plaats zal er een toonmoment zijn omstreeks 13u30. Om 14u34 nemen we vanuit Brugge de trein naar Kortrijk en om 15u43 rijden we tot slot van Kortrijk naar Gent. Ook tijdens die ritten zullen de reizigers weer van de gedichten kunnen genieten.

zaterdag 9 januari 2010

An Vandesompele + Meander = 2010?

Collectief Balein: ruim een jaar ver, en nog steeds niet betrapt op stilzitten. Deze keer danken we onze opschudding aan An (Anna voor de vrienden), die aan iets moois bezig is bij Meander. In 2009 publiceerde ze enkele gedichten in het poëzietijdschrift Meander (gedichten en het bijhorende interview, klik hier).

Naar aanleiding van die publicatie werd ze deze week door een jury genomineerd voor de Meander Dichtersprijs 2010, samen met nog 5 anderen. Om die reden nodigt ze ons uit om het volgende te doen:
Ik wil jullie [...] van harte uitnodigen om hier even een kijkje te gaan nemen. Je kan er luisteren naar een kort interview met alle genomineerden en je (liefst vòòr zondag) inschrijven op de nieuwsbrief van Meander. Zondag ontvang je dan via die nieuwsbrief meer uitleg over de prijs, en een link om te gaan stemmen op één van de zes genomineerde dichters. Natuurlijk zou het fantastisch zijn mochten jullie daarbij op mij stemmen, maar omdat de beste, en alleen de beste hoort te winnen, hoor je natuurlijk alleen te stemmen op wie je het meest bevalt!

Alvast bedankt om even een kijkje te gaan nemen op de website, en een warme zwaai vanuit Rome!

Ik ga daar natuurlijk op in.

dinsdag 5 januari 2010

Lettertype Belgische nummerplaten: het kan beter

In de file deze ochtend merkte ik iets vreemds op aan het lettertype van de nummerplaten van ons koninkrijk, België. Blijkbaar combineren de letters W en A niet goed op een nummerplaat. De inclinatie van het rechtse beentje van de letter W is net niet gelijk aan die van het linkse been van de letter A. De combinatie "W A" vertoont daardoor een gebrek aan harmonie, en geeft bij mij aanleiding tot een onbestemd gevoel van dissonantie. Al kan ik dat niet bewijzen aan de hand van foto's, maar let er toch maar eens op. En al kan dat gevoel van dissonantie ook gelegen zijn aan het feit dat ik me in een file bevond, en niet behaaglijk thuis, of vlijtig op het werk.