donderdag 7 april 2011



Nog eens Napels zien. En daar dan van sterven,
maar daarom niet letterlijk,
het kan ook van een ziekte.

Maar het zou mooi zijn indien op slag,
lekker ijsje gedrupt op de keien bij de baai
zwart van gondels—of nee, da's Venetië.

Beter een reisgids en een plan
dat zich afspeelt na mijn pensioen.
Want ik neem voor de dood
mijn verlofdagen niet op.

We schrijven 22 juli 2009, Maagdestraat 14, Gent. Dit gedicht was (via een poëziewedstrijd) een plaats waard naast Andy Fierens en Christophe Vekeman, op Rage against the dying of the light, het slotfeest van Parlandoooooh! Bezielster Tine Moniek richtte het in als afsluiter van haar gelijknamige poëzieproject, juli 2004 - juli 2009, beschikbaar op poezieinvlaanderen.blogspot.com.