zaterdag 20 september 2014

Open brief aan de studenten van morgen: "Laat ons pleiten voor slim besparen" · De Morgen

Deze open brief verscheen op vrijdag 19 september 2014 bij De Morgen.

--

Beste studenten,

Nu de discussie over inschrijvingsgeld hoog oplaait, en jullie straks meer moeten neertellen voor jullie opleiding, vragen jullie zich af of jullie meer waar zullen krijgen voor jullie geld. Een terechte vraag, waar we namens het assisterend academisch personeel een antwoord op willen formuleren.

In termen van studentenaantallen groeien universiteiten en hogescholen vliegensvlug. Jullie zijn met velen. En voor de kennismaatschappij zijn jullie de toekomst. Maar besparingen zijn nodig: de Vlaamse regering zoekt zo'n 89 miljoen euro. Welnu, wat ons betreft moeten jullie dit geld niet ophoesten, en het is met lede ogen dat wij de 'instelprijs' van 1.100 euro in het nieuws aantreffen.

Voor een goede opleiding hebben jullie nood aan omringing. Elk vak moet voldoende ondersteund worden, al dan niet met labo en practica, opdat jullie de eindcompetenties van elk opleidingsonderdeel enkel na diepgaande onderdompeling in de materie verwerven. Dat wij dit met de grootste zorg proberen te vervullen, is jullie hopelijk duidelijk. Toch is deze inspanning eigenlijk een toegift naar jullie. We vinden dat het zo hoort, maar worden er niet voor beloond. De meesten van ons worden beoordeeld op onderzoek: publish or perish. Jarenlange inspanningen in jullie begeleiding wegen niet op tegen een extra onderzoeksartikel, dat bepaalt of we doorgroeien binnen de universiteit, of na een aaneenschakeling van tijdelijke contracten uit de boot vallen. We nemen even de tijd, tot de rat race weer roept. We willen de verantwoordelijkheden van het lesgeven ten volle opnemen, maar zolang de universiteit ons niet aanwerft is het ons enkel in de marge toegestaan, omdat wij geen continuïteit kunnen bieden. Sorry studenten.

Voor professoren ligt het anders. Hoewel onderzoeksoutput ook voor hen doorweegt, behoort lesgeven voor veel proffen integraal tot het takenpakket. Als jullie waar willen voor jullie geld, dan zijn zij jullie eerste aanspreekpunt. Indien jullie er tenminste in slagen in aanraking te komen met een professor, want in de groeiende groep zijn zij relatief gezien steeds schaarser geworden, doordat hun aantal decennialang constant bleef.

Waarom zouden jullie dus meer moeten betalen? Wij hebben geen pasklaar antwoord. Zolang er geen extra proffen komen is de trend richting massaonderwijs onafwendbaar, en worden enkel de happy few in kleinere groep begeleid. Dit pleidooi is niet nieuw: vorig jaar bracht de Actiegroep Hoger Onderwijs het met een petitie breed onder de aandacht. Ook rector Anne De Paepe en vicerector Freddy Mortier identificeerden dit als een topprioriteit, en recent maakte onze universiteit op vraag van zowel jullie vertegenwoordigers als ons een uitdrukkelijk engagement (Raad Van Bestuur 4 april), door in de begroting 4,75 miljoen euro opzij te zetten, goed voor ongeveer vijftig extra proffen.

En nu moeten we besparen. De timing speelt ons ongetwijfeld parten: de investering in extra proffen is op dit moment enkel een voornemen, dat in een knip kan sneuvelen in de besparingsslag. En dat zou zonde zijn. Voor onze universiteit komen daar nog twee argumenten bij.

Enerzijds heeft het uitdrukkelijke engagement voor extra proffen een belangrijke verwachting binnen de instelling geschapen, met een verbeterd loopbaanperspectief. Het kelderen van de plannen zou absoluut demotiverend werken. Anderzijds stellen we vanuit een logica van competitiviteit vast dat we onze collega's bij KU Leuven geen weerwerk meer zullen kunnen bieden, wanneer we de huidige generatie jonge onderzoekers massaal de deur wijzen. Zij namen het engagement van extra proffen immers nu al op.

Laat ons dit dus met gezamenlijke kracht aanpakken, beste studenten: de discussie van inschrijvingsgeld mag niet uitgespeeld worden als argument tegen extra proffen, want ook dat zou het democratisch gehalte van ons onderwijs in het gedrang brengen. Laten we vooreerst deze besparing onaanvaardbaar vinden, sta ons dat toe. Laat ons pleiten voor slim besparen, waarbij universiteiten niet snijden in productieve investeringen, door de geplande investeringen in extra professoren terug te draaien. Laten we pleiten om eerder te besparen op planlast dan op menselijk kapitaal. In teken van goed onderwijs.

Vriendelijke groeten,

Wouter Rogiest, Stijn Baert, Mieke Dolphens, Debby Laukens
Vertegenwoordigers van het Assisterend Academisch Personeel in de Raad van Bestuur van de Universiteit Gent

woensdag 17 september 2014

De ondraaglijke kans op toeval · Kluger Hans


In het maart-nummer van Kluger Hans verscheen 'De ondraaglijke kans op toeval,' een essay dat ik oorspronkelijk schreef voor een wedstrijd in mijn vakgebied, dat nu eenmaal barst van de probabiliteiten. De volledige tekst vindt u hier.

dinsdag 16 september 2014

Extra winst voor grote partijen · EOS



Het is al een seizoen geleden, maar deze wilde ik toch nog vermelden: uit een fijne samenwerking met collega en bijna-doctor Jonas De Vylder werd een EOS-artikel geboren. Over verkiezingen, meer bepaald de mapping van stemmenaantallen naar zetelverdelingen in de Kamer. "Systeem D'Hondt & beyond," zeg maar. We hebben behoorlijk lang gepuzzeld tot we gepaste aannames bekwamen, en er vervolgens wat Monte Carlo simulatie tegenaan gesmeten. Het resultaat is behoorlijk verrassend — er vallen wel degelijk extra zetels te rapen — en is te lezen in het meinummer van EOS. De technische bijlage bij het artikel verscheen op de website van EOS. Beide vindt u hier gebundeld. Hieronder ook nog het stukje dat erover bij De Morgen (op papier) verscheen.

vrijdag 5 september 2014

RIP Gerrit Kouwenaar · totaal witte kamer



RIP Gerrit Kouwenaar, een geweldig dichter, gisteren op 91-jarige leeftijd overleden. Als eerbetoon, zijn gedicht "totaal witte kamer." Misschien wel zijn mooiste.
totaal witte kamer 
Laten wij nog eenmaal de kamer wit maken
nog eenmaal de totaal witte kamer, jij, ik 
dit zal geen tijd sparen, maar nog eenmaal
de kamer wit maken, nu, nooit meer later 
en dat wij dan bijna het volmaakte napraten
alsof het gedrukt staat, witter dan leesbaar 
dus nog eenmaal die kamer, de voor altijd totale
zoals wij er lagen, liggen, liggen blijven
witter dan, samen –

Uit de bundel 'totaal witte kamer,' verschenen in 2002. Meer erover hier.