zaterdag 5 juli 2008

De Zomerpoll

Bij de zomerpoll van 2008 hoort een bedenking die ik drie dagen geleden neerpende.
Er schuilt te veel werk in een gedicht. Ik ben er gemakkelijk drie dagen aan bezig. En dan groeit het niet eens aan, ik blijf gewoon dezelfde verzen schrappen en herschrijven. Kan ik zoiets nog rechtvaardigen?
In de rechterkolom kunnen jullie je hierover uitspreken.

5 opmerkingen:

ivo allewaert zei

Kan je gedichten schrijven op zich rechtvaardigen ?

Als ik een gedicht schrijf in zeven dagen voelt dat toch aan als een verdacht snelle bevalling. Een maandje couveuse is dan toch altijd aangeraden.

Anoniem zei

Mijn excuses! Zie ik hier in de rechterzijbalk dat ik jou zomaar geciteerd heb (wél met bronvermelding, i.e. link - anders zou ik het mezelf nooit vergeven ...) zonder schriftelijke toestemming te vragen ... In 't vervolg zal ik dat zeker doen. Respect voor de rechten van iedere auteur, zeker ook in de tijd van open source en kennis én poëzie en meer delen!

Wouter7 ¶ zei

Ivo en Janien, dank je wel voor de reactie...!

Anoniem zei

Ja het blijft een vreemde bezigheid: tijdrovend en niet echt rendabel. Na het schrappen en herschrijven, moet je op de koop toe nog eens een tijdje bezinnen en als je dan niet goed uitkijkt versta je'r niets meer van of laat het gedicht haar eigen gevoel of gedacht horen zonder rekening te houden met de rechten van de maker.
Ja, gedichten schrijven blijft een schimmige bezigheid.

Anoniem zei

Nam de DSM de dwangneurose op die dichten heet, we zouden snel genezen zijn.