donderdag 4 oktober 2007

Lofdicht op Ryanair


(foto Belga)

Ach Tony, ik klant heb er nooit mee gezeten
dat jij ze al jaren —eenentwintig— zag vliegen:
je vlag tussen vleugels, vervuld van de vlijt
van stewardessen, die onze dorst kwamen lessen
wanneer wij weer eens goedkoop kwamen vliegen
—zonder eten. En jij maar kijken, aldoor omhoog.

Moge iemand, god of duivel, je in zijn armen wiegen
nu jij voorgoed van de wereld scheidt.

Geen opmerkingen: