Zwaar na datum maar onversaagd schrijf ik jullie vandaag mijn verslagje van 15 september, dat aansluit op een eerdere en nog eerdere post. Het was een dag van Gent, van water en van poëtische woordenvloed. Ziehier de resulterende bundel, die met een oplage van 8000 exemplaren zeldzame toppen scheert in het Vlaamse poëzielandschap anno 2007:
De foto spreekt: hamsteren kon! Deze exemplaren verkreeg ik via mijn collega Thomas, die dinsdag (25 september) Monteverdi ging horen in de Bijloke. Deel van het Festival van Vlaanderen, genoot ook deze voorstelling van poëzie-bekleding: een bundel op elke stoel, poëzie voor elk. (Eigenlijk portretteert de foto enkel de bundels in een tweede leven, die Thomas voor mij van de vensterbanken en de grond scharrelde, om er mij en enkele toekomstige lezers mee te plezieren. De verrimpelde exemplaren heeft hij laten liggen, de meest intacte bracht hij mee —oh, tragiek die uitgaat van recyclage.)
Maar laat ons de poëzie-uitreiking zelf eens schetsen. Aanvang om 13h30 in het Gentse Stadhuis, mochten wij met de groep laveren langs lege zalen als deze:
die een politiek bewust Gentenaar misschien niet onbekend voorkomen. Aan het spreekgestoelte—
—traden achtereenvolgens Bart Vandesompele (hoofd communicatie Base), Lieven Decaluwe (Gents schepen van cultuur) en Dimitri Casteleyn (juryvoorzitter en bovendien niet onverdienstelijk dichter) aan.
En daar kwam de hoofdprijs. Winnaar werd Régis Dragonetti, met scherven aan de lippen. Ik ben er nog niet uit of hij een artiestennaam hanteert, maar hij is vermoedelijk toch van vlees en bloed —hij had in ieder geval ouders, die de prijs in ontvangst kwamen nemen. Teneinde deze hulde niet onbelicht te laten, heeft mijn liefste zich in haar stoutste schoenen laten trekken op dit plaatje,
Verder nog 25 gedichten, van 22 auteurs, waarvan ik er twee bijzonder wil vermelden.
Vooreerst Barbara Van Ransbeeck, daar ze zich behalve verdienstelijk dichtster ook al minister-inspirerend verhalenschrijfster toonde. Ten tweede Eddy Van Daele, die als enige auteur met niet minder dan drie sms-gedichten in de bundel voorkomt, en met zijn humoristische versjes misschien wel het meest van allemaal weet te ontwapenen (in een stijl die hij deelt met andere poëten)...
Als slot één van zijn drietal, zoals ook gepubliceerd op smsblog.be.
Het keverjaar 2007 bood een mooi
perspectief op massa's meikeverseks.
Helaas, dankzij de entomoloog
eindigde ons feestje op sterk water.
1 opmerking:
De laatste nieuwsbrief van het Poëziecentrum maakte me attent op het interview dat zij afnamen van Regis Dragonetti.
Een sympathiek kort stukje, herkenbare passage over de horror van het wit incluis.
Een reactie posten